Zgodnie z normami EN 1998-1 sekcje 2.2.2 i 4.4.2.2 do obliczeń stanu granicznego nośności należy przeprowadzić obliczenia z uwzględnieniem teorii drugiego rzędu (efekt P-Δ). Efekt ten nie musi być uwzględniany tylko w przypadku, gdy współczynnik wrażliwości międzykondygnacyjnej jest mniejszy niż 0,1.
W programie RFEM 6 analizę sejsmiczną można przeprowadzić za pomocą modułów dodatkowych Analiza modalna i Analiza spektrum odpowiedzi. Zaraz po zakończeniu analizy spektralnej za pomocą rozszerzenia Model budynku można wyświetlić oddziaływania kondygnacji, przemieszczenia kondygnacji i siły w ścianach usztywniających.
Projektowanie szkła izolacyjnego w pionie wymaga przypisania różnych obciążeń do poszczególnych warstw całej szyby zespolonej. Dzieje się tak na przykład w przypadku jednoczesnego oddziaływania obciążenia wiatrem i zabezpieczenia przed upadkiem z wysokości.
Für die automatische Latsfallkombination in RFEM und RSTAB ist eine Eingabe zum möglichen Zusammenwirken von Lastfällen erforderlich. Neben dem gleichzeitigen oder alternativen Auftreten aller Lastfälle einer Einwirkung ist zudem eine Option für unterschiedliche Kombinationsbedingungen möglich.
W przypadku oddziaływań na mosty drogowe oprócz podstawowych reguł kombinacji według EN 1990 należy uwzględnić także dodatkowe reguły kombinacji podane w normie EN 1991-2. W tym celu programy RFEM i RSTAB oferują automatyczną kombinatorykę, którą można aktywować w Danych ogólnych po wybraniu normy EN 1990 + EN 1991-2. Częściowe współczynniki bezpieczeństwa i współczynniki kombinacji zależne od kategorii oddziaływania są ustawiane automatycznie przy wyborze odpowiedniego załącznika krajowego.
W poniższym artykule, na przykładzie dwukondygnacyjnej stalowej ramy, przeanalizowano wymiarowanie połączeń oraz wpływ sztywności tych połączeń na wartości sił wewnętrznych w elementach konstrukcji.
Dzięki modułom dodatkowym RF-STABILITY lub RSBUCK dla RFEM i RSTAB, możliwe jest przeprowadzenie analizy wartości własnych dla konstrukcji prętowych w celu określenia współczynników długości efektywnej. Współczynniki te można następnie wykorzystać do obliczeń stateczności.
Obciążenia wiatrem są regulowane zgodnie z Eurokodem 1 - Oddziaływania na konstrukcje - Część 1-4: Oddziaływania ogólne - Obciążenia wiatrem. Parametry określone na poziomie krajowym dla danego kraju można znaleźć w załącznikach krajowych.
W artykule tym opisano wyznaczanie współczynników siły przy użyciu obciążenia wiatrem oraz obliczanie współczynnika stateczności ze względu na zwichrzenie.
W poprzednim artykule opisano oddziaływania na silosy zgodnie z DIN EN 1991-4. Am Beispiel eines freistehenden zylindrischen Silos mit einem konischen Trichter für Zement werden die Fülllasten auf den Trichter berechnet.
Zgodnie z DIN EN 1990/NA:2010‑12 - NDP do A.1.2.1(1) Komentarz 2, w przypadku kombinacji wiatr/śnieg, w której główną siłą napędową jest wiatr oddziaływanie wiatru w strefach III i IV.
Silosy są wykorzystywane jako duże pojemniki do przechowywania materiałów sypkich, takich jak produkty rolne lub surowce, a także półprodukty produkcji przemysłowej. Inżynieria konstrukcyjna takich konstrukcji wymaga dokładnej wiedzy na temat naprężeń wywołanych przez cząstki stałe w konstrukcji budynku. Norma EN 1991-4 "Oddziaływania na silosy i zbiorniki" [1] zawiera ogólne zasady i wymagania dotyczące określania tych oddziaływań.
Zgodnie z EN 1998-1 sekcje 2.2.2 i 4.4.2.2 [1] do sprawdzania stanu granicznego nośności należy przeprowadzić obliczenia z uwzględnieniem teorii drugiego rzędu (efekt P-Δ). Efekt ten można pominąć tylko w przypadku, gdy współczynnik wrażliwości na znoszenie międzykondygnacyjne θ jest mniejszy niż 0,1. Współczynnik θ jest zdefiniowany w następujący sposób: }{{\mathrm V}_\mathrm{tot}\;\cdot\;\mathrm h}\;(1)$$mitθ = współczynnik wrażliwości na znoszenie międzykondygnacyjnych Ptot = całkowite obciążenie grawitacyjne na i powyżej rozpatrywanej kondygnacji, uwzględniane w sytuacji obliczeniowej Trzęsienie ziemi (patrz równanie 2) dr = wzajemny znoszenie kondygnacji obliczony jako różnica przemieszczeń poziomych dS na górze i na dole rozpatrywanej kondygnacji, w tym celu przemieszczenia są określane przy użyciu obliczeniowego spektrum odpowiedzi o wartości q = 1,0 Vtot = całkowite obciążenie sejsmiczne rozpatrywanej kondygnacji przy użyciu obliczeniowego spektrum odpowiedzih = wysokość kondygnacji
W przypadku wybrania kombinatoryki zgodnie z EN 1990 + EN 1991-2 i zdefiniowania przypadku obciążenia w kategorii oddziaływania gr1a, gr2 lub gr5, w programie należy dodatkowo zdefiniować, który model obciążenia powinien być traktowany jako podstawa dla tego przypadku obciążenia. Informacje te mają kluczowe znaczenie dla definiowania reguł łączenia dla kombinacji automatycznych zgodnie z EN 1990 + EN 1991-2. W kategorii gr1a można wybrać np. ścieżkę TS (LM1), UDL (LM1) lub ścieżkę dla pieszych i rowerzystów. TS (LM1) jest ustawiony domyślnie. W kategorii gr2 jako specyfikację można wybrać siły zrywające i przyspieszające lub siły odśrodkowe.
Oprócz ręcznego wprowadzania wartości obciążenia liniowe można wprowadzać w oknie dialogowym "Obciążenie prętowe" za pomocą funkcji "Skład wielowarstwowy". Diese ist eine Bibliothek, in der Aufbauten aus mehreren Schichten zur Aufbringung von Lasten organisiert werden. Der Schichtaufbau kann frei über die Parameter Bezeichnung, Dicke, Wichte oder Flächenlast und Kommentar je Schicht beschrieben werden.